Bij allerlei verschillende soorten klachten, bijvoorbeeld bij angstklachten en depressieve klachten, kunnen gedachten een rol spelen bij het in stand houden van de klachten. Door deze gedachten bij jezelf op te sporen en te toetsen aan de realiteit, kun je ook je gevoel veranderen en de manier waarop je er mee om gaat. Kortom: bij cognitieve gedragstherapie leer je hoe je gedachten bepalend zijn voor je gevoel en je gedrag. Je leert hoe je deze gedachten kunt herkennen en hoe je ze kan ombuigen in meer helpende gedachten en je oefent met nieuw, ander gedrag.

Er zijn verschillende vormen van cognitieve gedragstherapie, bijvoorbeeld: Competitive Memory Training (COMET).

Competitive Memory Training (COMET) is een groepstraining bedoeld voor mensen met een lage zelfwaardering, die hulp zoeken bij mentale klachten als depressie, angsten, eetstoornissen, of andere psychische klachten of problematiek. Deze problemen gaan vaak gepaard met een negatieve zelfwaardering: deze lage zelfwaardering voortkomt uit een verkeerde inschatting van de eigenwaarde. Dit kan ook blijven bestaan als de oorspronkelijke emotionele problemen zijn verminderd of verdwenen. Het doel van deze training is om meer aandacht te besteden aan positieve eigenschappen en kenmerken. De kern van de aanpak is dan ook: aandacht geven aan reële positieve kanten en eigenschappen die in principe geloofwaardig zijn, maar waar in het dagelijks leven te weinig oog voor bestaat. COMET werkt vooral bij mensen die wel weten dat het negatieve zelfbeeld niet klopt, maar het (nog) niet kunnen voelen.

Farmacotherapie betekent behandeling met medicatie. Medicatie beïnvloedt signaalstoffen in je hersenen. Het kan er daardoor voor zorgen dat de problemen die je ervaart minder overheersend zijn. Hierdoor kun je beter aan je herstel werken.

Inzichtgevende gesprekstherapie is een vorm van psychotherapie die ervan uitgaat dat we ons vaak niet bewust zijn van de drijfveren van ons gedrag en van onze emoties. We voelen ons soms onzeker of gedeprimeerd zonder te begrijpen waar dat vandaan komt. Bij inzichtgevende gesprekstherapie wordt ervan uitgegaan dat het één en ander te maken heeft met ervaringen van vroeger. Onze reacties daarop blijven zich herhalen in onze huidige relaties en omgang met onszelf. Het doel van deze therapie is het bewust worden hiervan. Dit maakt het mogelijk om psychische problemen beter te begrijpen en te verwerken. Het kan leiden tot het vinden van een andere manier van reageren op moeilijke situaties in het hier en nu, in een veilige therapieomgeving. Deze therapievorm vraagt om eigen initiatief en een actieve inbreng van jezelf.

Er zijn verschillende vormen van inzichtgevende gesprekstherapie, waaronder: Autonomiegroep, Client Centered Therapie, Eerste Hulp Groep, Kortdurende Psychodynamische Psychotherapie (KPP) en Psycho-educatie.

Het doel van deze groepstherapie is de autonomie van de deelnemers te vergroten, waardoor psychische klachten verminderen. De deelnemers leren een betere balans te krijgen tussen de zorg voor zichzelf en de zorg voor de ander. Ook leren zij een realistisch beeld te krijgen van hun mogelijkheden, zodat zij het leven in kunnen vullen zoals ze dat zelf goed vinden.

Client Centered Therapie is een vorm van psychotherapie. De inzichten ontstaan in een open dialoog tussen behandelaar en patiënt. Dit is een sterk procesgerichte en ontdekkende therapie vorm, wat betekent dat de inhoud van een gesprek zelden vooraf vast staat. De behandelaar zorgt er vooral voor dat er voldaan is aan drie basis voorwaarden waardoor dit proces plaats vindt: 1. Empathie. 2. Respect voor en onvoorwaardelijke aanvaarding van de cliënt en alles wat er in hem omgaat. 3. Congruentie: wat de behandelaar uit en wat er in hem om gaat zijn in overeenstemming. De behandelaar is met andere woorden authentiek aanwezig in het therapeutisch contact.

Deze groep is bedoeld als aanvulling op individuele behandeling of systeembehandeling. Drie sessies gaan over over kwetsbare emoties, drie sessies gaan over boosheid en drie sessies gaan over assertiviteit. Lichamelijke beleving in plaats van het denken is het aangrijpingspunt tot het hanteerbaar maken (niet weg maken) van heftigheid. De oefeningen zijn eenvoudig en in het dagelijks leven in te passen.

Mensen die snel ontregelen en zich vaak een speelbal van hun emoties en neigingen voelen kunnen hier leren hoe het heet wat er in hun om gaat, waar het vandaan komt en hoe ze daar mee om kunnen gaan. Dit heet steunend/structurerend werken. Mensen die minder snel ontregelen worden in deze therapievorm stevig geconfronteerd met de wijze waarmee ze hun dieperliggende emoties en neigingen afweren. Hierdoor komt er een ontdekkend proces op gang dat leidt tot diepere inzichten. Dit heet openleggend werken. Afhankelijk van de problemen heeft een KPP behandeling een bepaalde mate van steunen/structureren of openleggen.

Tijdens psycho-educatie ('les over de geest') ontvang je uitleg, voorlichting en advies over je psychische klachten. Psycho-educatie wordt vooral aan het begin van de behandeling gegeven, maar zit meestal verweven in het gehele behandeltraject. Ook wordt dit gedaan doorgebruik te maken van e-health modules.

Bij deze vorm van therapie kom je via oefeningen die je met je lichaam uitvoert opnieuw in contact met je gevoel. Dit doe je door middel van bewegen, ademen, geluid en stilte/gewaarwording/meditatie. Je wordt je bewuster van je gevoel, gedachten, gedrag en patronen, en de keuzes de je hierin kunt maken. Deze groep is zeker geen praatgroep. Er zal nauwelijks worden gesproken over je achtergrond. In de groep staan jouw ervaringen van dát moment centraal.

Er zijn verschillende vormen van lichaamgerichte therapie, waaronder psychomotorische therapie en runningtherapie.

Door spel en activiteit kun je veel leren over je eigen gedrag. Psychomotorische therapie (afgekort: PMT) is een therapievorm waarbij je lichaam en bewegen centraal staan. Je lichaam kan je veel vertellen over jouw gevoelens, gedachten en gedrag. Het lichaam en brein vormen een ingenieus systeem dat in sterke verbinding met elkaar staat. Hoe je beweegt of reageert op bepaalde situaties, zegt meestal ook iets over hoe je je voelt. De hele dag geeft je lichaam veel signalen af: moe, opgejaagd, warm of juist ontspannen. PMT kan je helpen om deze signalen beter te herkennen en op basis daarvan ook je grenzen beter aan te geven. Ook je gedachten en gevoel staan centraal bij Psychomotorische therapie. Hoe reageer je in bepaalde situaties, durf je aan te geven wat dit met je doet of wat je grenzen zijn? Door dit te oefenen, leer je om anders met situaties om te gaan.

Runningtherapie is een vorm van hardlopen om stressgevoel te verminderen, een betere stemming, minder angst-, of paniekgevoelens te krijgen, of gevoel van chronische vermoeidheid te verminderen. Kortom: hardlopen om je beter te laten voelen! Met Runningtherapie leer je binnen een termijn van drie maanden tenminste 30 minuten aaneengesloten (hard) te lopen zonder de hulp van iemand anders nodig te hebben.

Mensen zijn van nature geneigd om met problematische zaken in de toekomst of uit het verleden bezig te zijn. We proberen deze problemen op te lossen of vermijden ze simpelweg. Dat blijven we hardnekkig doen, ook al helpt het niet. Dan raken we verstrikt in negatieve gedachtespiralen. We gaan piekeren en blijven steken in telkens dezelfde gedachtegang. Dit proces beinvloedt ons gevoelsleven op een negatieve manier. Mindfulness of aandachtgerichte cognitieve training is een mengvorm van eeuwenoude meditatieve wijsheid en de moderne cognitieve therapie. De cognitieve therapie leert ons negatieve denk- en gedragspatronen te herkennen en de aandachtsgerichtheid leert losser van die patronen of valkuilen te staan. Aandachtgerichtheid betekent simpelweg aanwezig zijn bij dat wat er is: gedachten, gevoelens of lichamelijke sensaties. Present zijn. Zonder waardeoordeel.

Schematherapie is een vorm van psychotherapie die helpt om hardnekkige patronen in denken, voelen en gedrag te veranderen. Het is bedoeld voor mensen die in het dagelijks leven veel last hebben van deze patronen of hierdoor vastlopen. Deze patronen zijn gebaseerd op hardnekkige overtuigingen (de zogenaamde schema's) die je tijdens je leven op basis van ervaringen hebt ontwikkeld. Voorbeelden van schema’s zijn: ‘Ik kan niemand echt vertrouwen’, ‘Ik doe het nooit goed genoeg’ of ‘Ik ben het niet waard om van te houden’. Schema’s bepalen hoe we naar onszelf kijken en naar anderen en de wereld om ons heen. Schematherapie leert je hoe jouw gedrag en jouw patronen zijn ontstaan. Het is een vorm van therapie waarbij jouw gevoelsleven en emotionele behoeften centraal komen te staan, evenals de wijze waarop je in het hier en nu met die behoeften omgaat. Je leert jouw emotionele behoeften herkennen, accepteren en eraan tegemoet te komen.

Systeemtherapie is een vorm van psychotherapie en wordt ook wel relatie- en gezinstherapie genoemd. Het belangrijkste kenmerk van systeemtherapie is dat belangrijke naasten zoals de partner, kinderen, broer, zus, ouders, buren, vrienden of collega's betrokken worden bij de therapie. Tijdens de therapie is er veel aandacht voor de onderlinge interactiepatronen en de verbetering hiervan. Er wordt ook rekening gehouden met eventuele belangrijke afwezigen.

Uitgangspunt is dat een probleem of een (psychische) klacht nooit op zichzelf staat. De sociale, relationele en culturele context speelt altijd een rol. De leefsituatie en relaties – samen het systeem – hebben invloed op problemen. Tijdens de therapie wordt besproken welke invloed omgevingsfactoren zoals werk, school, buurt, religie en cultuur hebben op het probleem en op alle betrokken.

Er zijn verschillende vormen van systeemtherapie, waaronder ABFT, EFT, gezintherapie en partnerrelatietherapie.

ABFT is een behandelprogramma gericht op gezinnen met jongeren waarbij de jongere depressieve klachten heeft. De adolescentie kan een moeilijke ontwikkelingsfase zijn. Een jongere wordt geconfronteerd met veel veranderingen, invloeden en keuzes. Er worden verwachtingen gesteld waar jongeren zich soms onzeker bij voelen. Jongeren kunnen te kampen hebben met een negatief zelfbeeld. Als jongeren zich niet goed voelen kunnen ze de neiging hebben zich te gaan  afsluiten, zich gaan afzonderen op hun kamer of vaker wegblijven van huis. Soms wordt het verdriet niet getoond maar wordt er eerder met kwaadheid gereageerd. In gezinnen ontstaat dan ruzie of afstandelijkheid en ouders voelen zich vaak machteloos tegenover deze problemen. Depressieve jongeren spreken hun ouders minder aan om vragen te stellen of te helpen bij problemen. Dit kan de problemen erger maken. ABFT is een manier om te werken aan herstel van vertrouwen tussen de jongere en zijn ouders  zodat de jongere zijn ouders ziet als een veilige haven waar hij/zij zowel met positieve ervaringen als met verdriet of moeilijkheden terecht kan.

Emotionally Focused Therapy (EFT) is een bewezen effectieve relatietherapie waarbij hechting en emoties de basis vormen. Hechting is de manier waarop we ons verbinden met elkaar. Die verbinding wordt beïnvloed door de manier waarop we zelf zijn grootgebracht. De hechtingsstijl die je ontwikkeld hebt, bepaalt hoe je je relatie zult vormgeven. In iedere relatie ontstaan reactiepatronen. Die patronen roepen emoties op als het gaat om zaken die voor jou en/of je partner belangrijk zijn. De focus in EFT-therapie ligt op het doorbreken van die negatieve patronen met als doel het creëren van meer onderling begrip en vertrouwen.

Gezinstherapie is een vorm van psychologische behandeling (psychotherapie) die is gericht op het verbeteren van onderlinge relaties en communicatie in het gezin. Het accent ligt op datgene wat er tussen de gezinsleden afspeelt en kan gaan over bijvoorbeeld conflicten, onbegrip, verdriet of gemis maar ook over dat wat goed gaat en hoe men elkaar kan steunen. Er is oog voor alle betrokkenen.

In elke relatie komen problemen voor, en soms slagen de beide partners er niet meer in om deze samen op de lossen. De problemen in de relatie kunnen bij psychische klachten veroorzaken en/of in stand houden. In relatietherapie ga je samen met je partner en een relatieherapeut in gesprek over de patronen waarin jullie met elkaar vastlopen. Voor elk koppel is de insteek anders. Samen kijken we wat er nodig is om weer vooruit te komen.

Het is normaal dat je intense emoties ervaart na een ingrijpende gebeurtenis. Maar als dit lang blijft aanhouden of zelfs toeneemt in intensiteit, kan er sprake zijn van een trauma. Een traumabehandeling kan helpen als het niet lukt om een heftige gebeurtenis een plek te geven. Er zijn verschillende vormen van traumatherapie. Na de intake kunnen wij je uitleg geven en adviseren over een vorm die bij je past.

Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) is een wetenschappelijk goed onderbouwde vorm van traumabehandeling voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring, zoals een ongeluk, seksueel geweld of geweld. Tijdens EMDR word je gevraagd om terug te denken aan de traumatische gebeurtenis terwijl je tegelijkertijd wordt afgeleid door een of meer andere stimuli (bv. licht, geluid, opdrachtjes). De combinatie van deze twee taken zorgt voor een forse belasting van het werkgeheugen waardoor er weinig plaats is voor de levendigheid en de naarheid van de herinnering. De emotionele lading neemt af en er ontstaat ruimte om een andere betekenis aan de herinnering te geven.

Met de methode Imaginatie met rescripting ga je in gedachten terug naar de gevoelens en gedachtes van zo’n indrukwekkende gebeurtenis. Je therapeut helpt je te uiten wat je toen hebt gevoeld. Samen ga je op zoek naar wat jij toen nodig had gehad, of wat er misschien gestopt had moeten worden. In je fantasie laat je de situatie zo lopen, als je toen had gewenst. De nare gebeurtenis zal je nooit meer vergeten, maar je kan je op deze manier wel losmaken van de nare gevoelens en gedachtes die bij de herinnering horen.

Als we iets naars hebben meegemaakt, zijn we geneigd de herinnering zo diep mogelijk weg te stoppen. Met de methode Imaginaire exposure train je jezelf om de nare herinnering ‘onder ogen’ te komen. Je vertelt je therapeut in detail wat er is gebeurd en hoe dit voor je was. Je therapeut stelt je vragen over wat je hebt meegemaakt. Soms schrijf je er ook over. Wat je vertelt wordt opgenomen, en je oefent thuis met het beluisteren van je nare herinnering. Op deze manier oefen je om niet meer bang te zijn voor je herinnering.