In het ziekenhuis in Sneek werkt psychiater Ronald Mann op de afdeling Ziekenhuispsychiatrie. Geen dag is hier hetzelfde. Complexe patiëntenzorg, medische puzzels en multidisciplinair samenwerken – dat is de kern van zijn werk. “Als je alleen maar volgens protocollen wilt werken, dan moet je hier niet zijn,” zegt hij stellig. “Hier moet je breed willen kijken en samenwerken, niet alleen met collega’s, maar ook met de patiënt zelf.”

De psychiater als puzzelaar
Op onze PAAZ-afdeling komen voornamelijk patiënten met een lange medische geschiedenis. “Deze mensen zijn vaak al door verschillende specialisten gezien: de neuroloog, de internist, de maag-darm-leverarts. Ze hebben van alles geprobeerd en zitten vaak met ‘vage klachten’ zoals vermoeidheid, pijn en energieverlies. Ronald doet de triage en bepaalt of de patiënt hier in Sneek op de juiste plek is. “We kijken: is dit een complexe patiënt? Zijn er zowel psychische als lichamelijke klachten? Soms ligt de oorzaak niet in een orgaan zelf, maar in de manier waarop signalen worden verwerkt in het lichaam en de hersenen.”

Het bijzondere aan werken in Sneek is de nauwe samenwerking met andere specialismen. “We zitten in een ziekenhuis, dus als we denken dat er toch iets medisch speelt, kunnen we direct overleggen met andere artsen. We laten een scan maken, vragen aanvullend bloedonderzoek aan of overleggen met een neuroloog. Die korte lijnen maken ons werk uniek.”

Geen hiërarchie, maar samenwerking
Wat Ronald onderscheidend vindt aan de afdeling in Sneek is de manier van samenwerken. “Psychiatrie heeft altijd een beetje een vreemde positie binnen een ziekenhuis. We zitten ook fysiek aan de andere kant van het gebouw en er zijn nog specialisten die niet weten waar onze afdeling is. Wij bouwen die samenwerking stap voor stap op.”

Binnen het team zelf is er nauwelijks hiërarchie. “We nemen besluiten samen,” vertelt hij. “Als verpleegkundigen of psychologen iets signaleren, dan wordt dat serieus genomen. We hebben een breed team: verpleegkundig specialisten, psychologen, creatieve therapeuten, fysiotherapeuten, PMT’ers. Iedereen brengt zijn expertise in en we kijken samen wat het beste is voor de patiënt.”

Daarbij staat één principe voorop: we praten mét patiënten, niet over patiënten. Ronald: “Bij een neuroloog of cardioloog zit je ook gewoon zelf aan tafel als patiënt. Waarom zou dat bij psychiatrie anders zijn? Bij ons zitten patiënten altijd bij multidisciplinaire overleggen. Ze hebben een actieve rol in hun eigen behandeling. Dat is niet alleen transparant, maar voorkomt ook miscommunicatie.”

Vrijheid en pioniersgeest
Werken op de afdeling ziekenhuispsychiatrie in Sneek betekent pionieren. “We zijn nog volop in ontwikkeling. We bouwen aan nieuwe behandelingen, verbeteren de samenwerking binnen het ziekenhuis en krijgen steeds meer bekendheid. Er is ruimte om nieuwe initiatieven op te zetten en om zorg écht af te stemmen op de patiënt. Dat betekent wel dat je breed moet willen kijken. Als je houdt van een standaard zorgprogramma waarin je alleen depressies of angststoornissen behandelt, dan is dit niet de plek voor jou.”

Die brede blik en de dynamiek van de afdeling maken het werk voor Ronald zo interessant. “Ik hou van de medische kant van psychiatrie. Dit is niet alleen praten, dit is ook echt geneeskunde bedrijven. En dat maakt het een enorm uitdagende en boeiende plek.”

Wil je zelf ervaren hoe het is om op deze unieke afdeling te werken? “Kom gewoon eens langs,” zegt Ronald. “We staan altijd open voor mensen die willen meelopen of kennismaken. We willen dat mensen bewust kiezen voor deze afdeling en weten waar ze aan beginnen.”